VakıfBank Kültür Yayınları tarafından yayımlanan ve yedi ciltlik bir külliyat halinde hazırlanan “İnanç İlkeleri” eseri, Fuzûlî’nin derin tasavvuf ve irfanını yansıtan önemli bir kaynak olarak öne çıkıyor. Bu eser, hem şiir hem de hikmet alanındaki geniş bilgi ve düşüncelerini sade ve etkili bir dille okuyucuya ulaştırıyor.
İkinci cilt olarak hazırlanan bu kitap, Fuzûlî’nin yalnızca şiir sanatında değil, aynı zamanda hikmet ve tefekkür alanında da ne denli derin izler bıraktığını gösteriyor. “İnanç İlkeleri – Matla‘u’l i‘tikâd” başlığıyla yayımlanan eser, kâinatın sırrını, peygamberlere olan ihtiyacı ve ahiret inancının toplumsal etkilerini anlatıyor. Bu eser, şairin kelam ilmine olan hakimiyetini ve tasavvuf fikirlerini derinlemesine yansıttığının göstergesidir.
Fuzûlî Hakkında
Türk edebiyatının en büyük şairlerinden biri olan Fuzûlî’nin gerçek adı Mehmed olup, babasının adı Süleyman’dır. Doğum yeri ve tarihi kesin olmamakla birlikte, Irak bölgesinde doğduğu ve 15. yüzyılın sonlarına doğru yaşadığı düşünülmektedir. Arapça ve Farsçayı iyi bilen şair, çeşitli eserler kaleme almıştır.
Kanûni Sultan Süleyman’ın 1534’te Bağdat’ı fethetmesiyle ilgisi artmış ve İstanbul’a gelmiştir. Ancak, bu arzusu gerçekleşmeden, muhtemelen 1556 yılında Kerbela’da vefat etmiştir. Eserleri arasında “Dîvân” ve “Leylâ vü Mecnûn” mesnevisi bulunur. Ayrıca, 440 beyitten oluşan “Beng ü Bâde” ve “Tercüme-i Hadîs-i Erbîn” adlı çalışmaları da önemli kabul edilir.
Kelam ilmine ve tasavvufa olan hakimiyeti, onun çok yönlü bir edebiyat ve düşünce insanı olduğunu gösterir. Eserleri arasında “Hadîkatü’s-suadâ” adlı mensur eseri, Kerbela vakasının en güzel anlatımlarından biridir. Ayrıca, Arapça yazdığı Hz. Ali övgülerinden oluşan 470 beyitlik şiirleri ve “Sohbetü’l-esmâr” adlı eseri, onun aidiyetini ortaya koyar.
Fuzûlî’nin çok yönlü edebiyat ve düşünce mirası, onun kelam ve tasavvuf alanındaki derin bilgi ve sanatını yansıtır.
Yorumlar kapalı.